ملاحسین رفیق اصفهانیملاحسین رفیق اصفهانی، از شعرای معروف قرن دوازدهم و سیزدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیملّاحسین رفیق اصفهانی، از شعرای معروف قرن دوازدهم و سیزدهم هجری در سال ۱۱۵۰ق در اصفهان متولّد شده و در جوانی به سبزی فروشی پرداخته امّا از آن شغل کناره جسته به تحصیل علم و ادب پرداخت و در ردیف سخنوران و ادبای طراز اوّل اصفهان قرار گرفت. او با شاعران معروف سبک بازگشت همچون هاتف و آذر و صباحی معاصر و معاشر بوده و از سبک آنان تتبّع می کرده است. مردی خلیق و مهربان بوده و ادباء و فضلای زمانه به دیدار او راغب و شایق بوده اند. سرانجام در سال ۱۲۱۲ق وفات یافته و در نجف اشرف مدفون شد. ۲ - دیوان اشعاردیوان اشعار او بالغ بر هشت هزار بیت است [و به چاپ رسیده است ولی مصحح «دیوان رفیق» از نسخه ناقصی استفاده کرده است. کامل ترین نسخه «دیوان رفیق» که حاوی مادّه تاریخ ها و قطعات تاریخیّه اوست (و در نسخه چاپی درج نشده است) به شماره ۱۴۱۸۱/۲۴ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی تهران موجود است.]این دو بیت از اوست: برای مدعی تَرک من ای پیمان شکن کردی ••••• تو را گفتم که تَرک مدعی کن تَرک من کردی سخن با غیر می‌گفتی بُریدی، چون مرا دیدی ••••• چه می‌گفتی که چون دیدی مرا، قطع سخن کردی [۱]
مفتون‌دنبلی، عبدالرزاق بن نجف‌قلی، تذکره نگارستان دارا، ج۱، ص۱۹۶-۱۹۷.
[۲]
گروسی، قاضل‌خان، تذکره انجمن خاقان، ص۵۱۲-۵۰۵.
[۳]
هدایت، رضاقلی بن محمد، تذکره مجمع الفصحاء، ج۴، ص۳۲۰-۳۲۱.
[۴]
آذر بیگدلی، لطفعلی بن آقاخان، تذکره آتشکده، نیمه دوّم، ص۴۹۸.
[۵]
شیرازی، احمد بن ابوالحسن، تذکره حدیقه الشعراء، ج۱، ص۶۸۸-۶۸۹.
[۶]
معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۶، ص۲۴۶۱.
[۷]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا ذیل «حسین رفیق»، ص۶۵۴.
[۸]
حائری، عبدالحسین، فهرست مجلس، ج۳۸، ص۵۹۷.
[۹]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۲۳-۵۲۴.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۷۹۵-۷۹۶. |